روزنوشته‌های صادق علیخانی

باز هم به نام تو
تو نه شما
شمایی که برایم هم توست هم پروردگار
پروردگار زمان و آن
آنی که خود دانی و من ندانم
آنی که ما دانیم و دگران ندانند
من و تو، ما می‌شویم و دگران نگران
گر من بی‌تو شوم! تنهای زمانه منم؟!
گر تو بی من بشوی؟چه شود؟
رسوای زمانه؟

آهنگ زیبای روزبه نعمت الهی به نام سوگند را وقتی گوش کردم، شیفته شعر زیبای مولانا شدم.

آنک بی‌باده کند جان مرا مست کجاست | و آنک بیرون کند از جان و دلم دست کجاست

و آنک سوگند خورم جز به سر او نخورم | و آنک سوگند من و توبه‌ام اشکست کجاست

و آنک جان‌ها به سحر نعره زنانند از او | و آنک ما را غمش از جای ببرده‌ست کجاست

جان جان‌ست وگر جای ندارد چه عجب | این که جا می‌طلبد در تن ما هست کجاست

به بهانه بزرگداشت استاد شهریار و روز شعر و ادب پارسی بیت زیر را تقدیم شما می‌کنم

هر که را در سر نباشد عشق یار   بهر او پالان و افساری بیار

شهریار

خواب دیدم ما را بریدند
و به کارخانه‌ی چوب‌بری بردند
‏آنکه عاشق بود، پنجره شد
‏آنکه بی‌رحم، چوبه‌ی دار
‏از من اما دری ساختند برای گذشتن. 
"پل_الوار"